Psychoterapia w Polsce nie jest uregulowana ustawowo, lecz jest zawodem samoregulującym. Oznacza to, że środowisko zawodowe samo dba o wysokie standardy zawodowe. Liczące się stowarzyszenia wydające certyfikaty tworzą Polską Radę Psychoterapii, która w porozumieniu z Ministrem Zdrowia, wypracowała kanon szkolenia w zawodzie psychoterapeuty. Dodatkowo Minister Zdrowia wydaje rozporządzenia regulujące wymogi jakie muszą spełnić psychoterapeuci, by zyskać zatrudnienie w służbie zdrowia.
Nie dotyczą one psychoterapeutów prowadzących praktyki prywatne lub pracujących poza służbą Zdrowia.
Instytut prowadzi całościowe kształcenie w zawodzie psychoterapeuty. Jest ono zgodne ze standardami zawodowymi Polskiej Rady Psychoterapii i Ministra Zdrowia oraz European Association for Psychotherapy.
Instytut jest placówką szkoleniową akredytowaną przez Polskie Towarzystwo Psychoterapii Integratywnej i Systemowej (PTPIiS), które należy do Polskiej Federacji Psychoterapii.
Absolwenci Studium Psychoterapii, którzy uzyskają samodzielność zawodową mogą zdawać egzaminy certyfikacyjne przed Komisją Certyfikacyjną PTPIiS, która, zgodnie z wymogami Ministra Zdrowia, jest zewnętrzna w stosunku do Instytutu.
Absolwenci mogą także zdawać egzaminy certyfikacyjne w Polskiej Federacji Psychoterapii. Instytut jest członkiem wspierającym Polskiej Federacji Psychoterapii, która z kolei należy do Polskiej Rady Psychoterapii.
Ci spośród certyfikowanych psychoterapeutów, którzy posiadają dyplom magistra psychologii, pedagogiki, resocjalizacji, pielęgniarstwa mogą zostać zatrudnieni w placówkach służby zdrowia jako psychoterapeuci. Studenci Studium Psychoterapii PIPI mający takie wykształcenie także mogą być zatrudnieni w służbie zdrowia jako „osoby ubiegające się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty” (Zarządzenie Nr 79/2013/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 13 grudnia 2013). Po ukończeniu 2 roku szkolenia studenci mogą uzyskać potwierdzenie swojego statusu „osoby ubiegającej się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty”.
Absolwenci Studium Psychoterapii mogą też, niezależnie od uzyskania polskich uprawnień zawodowych starać się o European Certificate for Psychotherapy (ECP) w European Association for Psychotherapy. W tym celu, po spełnieniu wymogów 4 letniego szkolenia, muszą dodatkowo udokumentować 3 lata/900 godzin praktyki klinicznej. ECP może być przydatny dla psychoterapeutów terapeutów praktykujących w krajach europejskich, szczególnie Wielkiej Brytanii, Malcie i Holandii.
Instytut jest członkiem organizacyjnym European Association for Psychotherapy. Dotychczas około 30 jego absolwentów i nauczycieli uzyskało ECP.